Czym jest atak paniki? Jak się objawia? Co dzieje się z twoim organizmem podczas ataku paniki? Pierwsza pomoc przy ataku paniki, czy w ogóle jest możliwa? Jak sobie poradzić z atakiem paniki?
Zatem czym jest atak paniki?
Otóż atak paniki to nic innego jak napad silnego, niczym nieuzasadnionego lęku. Wynika on z mechanizmu lękowego: walcz albo uciekaj i powiązany jest z niepoukładaniem emocji wewnątrz siebie.
Tak więc twój organizm zupełnie bez powodu mobilizuje się do walki bądź ucieczki. Chociaż na upartego można powiedzieć, że jakiś tam powód ma. A jest nim konflikt emocjonalny w tobie. Znacząco wpływa to jednak na odczuwanie twojego ciała w momencie ataku.
Zwykle taki atak trwa od kilku do kilkunastu minut i mocno wyczerpuje siły witalne organizmu.
Można go odczuwać silniej bądź lżej. Zależy to od tego, na którym etapie poznawania swojego ciała i lęku jesteś.
Początkowo, kiedy ataki paniki zdarzają się niespodziewanie po raz pierwszy czy drugi, wiele osób nie wie co się z nimi dzieje. Nie zdają sobie sprawy z tego, co właśnie zadziało się z ich organizmem.
Podejrzewają jakąś chorobę, zaczynają biegać po lekarzach, a kiedy po badaniach usłyszą: to tylko lęki czy ataki paniki, fizycznie organizm jest zdrowy, nie wiedzą co o tym myśleć.
Bo przecież wyraźnie czują, że jednak coś jest nie tak.
Kiedy jednak lekarz sugeruje im kontakt z psychiatrą, psychologiem czy terapeutą, rzadko tam idą.
Z czasem ataki paniki mogą się nasilać i występować coraz częściej.
Jak objawia się atak paniki? i co dzieje się z twoim organizmem podczas ataku?
Jest wiele objawów i każdy z ludzi przeżywa atak nieco inaczej. Możesz czuć jak kołacze ci serce, masz trudności z oddychaniem, kręci ci się w głowie, oblewa cię zimny pot, drżą ci ręce, czy trzęsie się całe ciało. Czujesz wszechogarniające przerażenie, że zaraz stanie się coś złego. Może dostaniesz zawału i umrzesz? Zaczynasz bać się o swoje życie.
Czasami masz wrażenie, jakbyś była za szklaną szybą - to tak zwane odrealnienie, oderwanie od rzeczywistości. Niby widzisz i słyszysz, ale obraz może być zamglony, a dźwięki docierają do ciebie jakbyś miała watę w uszach.
Nagle tracisz poczucie bezpieczeństwa, sama do końca nie wiesz co się dzieje i ile to potrwa.
Im większy konflikt emocjonalny w tobie, tym silniejsze i częstsze ataki paniki. Pokuszę się o stwierdzenie, że atak paniki to zaburzenie emocjonalne.
Czy jest możliwa pierwsza pomoc przy ataku paniki?
Jasne. Po prostu usiądź albo połóż się tak, by plecy miały zapewnione oparcie. Zamknij oczy i skup się na powolnym oddychaniu. Wdech, zatrzymanie, wydech, zatrzymanie.
Jeśli jesteś świadkiem czyjegoś ataku paniki, po prostu posiedź obok takiej osoby, podpowiedz jej, żeby znalazła oparcie dla pleców i wyregulowała oddech. Obecność drugiego człowieka pozwala szybciej zapanować nad atakiem.
Możesz też zażyć tabletkę doraźną, przepisaną przez lekarza.
A jak ogólnie radzić sobie z atakami?
Jednym ze sposobów jest zażycie tabletki, którą przepisał ci lekarz. Ona uspokoi cię i wyciszy.
Jest to jednak rozwiązanie doraźne, krótkotrwałe, no i ile można łykać tabletki, których część uzależnia? Poza tym łykanie tabletek jest tylko chwilowym zniwelowaniem objawów. Nie dociera do źródła konfliktu emocjonalnego. Tabletka przestanie działać, objawy wrócą, a źródło ataków pozostanie nienaruszone.
Najlepszym i skutecznym na dłuższą metę sposobem radzenia sobie z atakami paniki jest wejście w lęk, zrozumienie go, praca nad sobą, praca z emocjami, rozpoznanie konfliktu wewnętrznego, który tak negatywnie wpływa na twój układ nerwowy, nauczenie się relaksacji, poznanie swojego ciała i poszerzanie samoświadomości oraz zmiana stylu życia i myślenia.
Możesz to zrobić sama bądź na terapii.
Wiem, że taka praca nad sobą zajmuje wiele czasu, jednak jest opłacalna i pozwala wyeliminować ataki paniki zupełnie.
A chyba chcesz cieszyć się życiem i nie trwać w lęku, prawda?
